Obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania i obciąża ona krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Najczęściej z roszczeniem o alimenty występuje jeden z rodziców w imieniu małoletniego dziecka przeciwko drugiemu rodzicowi. Jednakże z roszczeniem alimentacyjnym wystąpić można także przeciwko innym krewnym małoletniego, najczęściej przeciwko dziadkom (zwłaszcza gdy rodzic zobowiązany do alimentacji nie wywiązuje się ze swojego obowiązku).

Z powództwem o alimenty (o podwyższenie alimentów) może wystąpić także pełnoletnie dziecko. Rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Gdy pełnoletnie dziecko uzyskuje samodzielność finansową (lub nie dokłada starań, aby samodzielnie się utrzymać) rodzic zobowiązany do alimentacji powinien wystąpić z powództwem o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego.

Alimentów może domagać się także małżonek/były małżonek. Zakres obowiązku alimentacyjnego po rozwodzie uzależniony jest od tego, w jaki sposób rozwiązano małżeństwo (z orzeczeniem o winie – rozszerzony obowiązek alimentacyjny, bez orzekania o winie – niedostatek).

Wraz z wytoczeniem powództwa o alimenty można zgłosić wniosek o zabezpieczenie roszczenia na czas trwania postępowania. W praktyce często korzystam z tego rozwiązania, ma ono na celu zapewnienie świadczeń alimentacyjnych na rzecz uprawnionego jeszcze przed prawomocnym zakończeniem sprawy.